Friday

انت

لم اعد استطع قرائة الروايات  
 لم تعد شخصياتها الوهميه تغرينى بالجلوس اليها و محكاتها  .لم اجد فى نفسى تلك اللهفه  التى كانت تدفعنى للقرأه وانا امر الطريق المزدحم بين بائع الجرانين و البيت
لم اعد اريد ان احيا حياتهم الزائفه و لا اشعر باحلامهم المصنوعه على يد كاتب احمق يظن انه يخلق عالم اخر 
لا عالم فى الكتب و لا حياه 
انت فقط كل الحياه 
انت كل ما اريد ان اقرأ و انت كل ما اريد ان اعيشه
انت بكل تفاصيلك الدقيقه بداية بكيف ترمش بعينيك الى كيف تتنفس عند نومك
   انت باحلامك و الامك و اهاتك المكتومه
 بابتساماتك و نظراتك المتشبسه بالحياه

انت باحساسك و عقلك
يبدء العالم عندك و اليك ينتهى
انت و انت فقط


لما قابلته لاول مره
وقبل ما عينى تيجى فى عنيه
فى لحظه عرفته
بكل بساطه حسيت بيه
قلبى دق قام يناديه
فجأه لئيته اتلفت ليه
و مد ايده فى حضن اديه
و غرقت انا فى بحر عنيه
ليل ممدود
وحده و حزن ملوهش حدود
و بريق خافت
مادد ايده و انا سرحانه
قلبى فى ايده و لا دريانه
و كتب البحر حكايته معانا
خطوه ببسمه و خطوه بغنوه
و خطوه طل لائانا حزانا
مر الوقت ما بينا بسرعه
كأنه ثوانى
فات الوقت و سابلنا ذكرى
و وعد لبكره نعود من تانى

بكره مجاش
و انا بستنا
بس العمر مبيستناش

بكره بعيد
و كل نهار قلبى بيعيد
نفس الغنوه بصوت مجروح
"مستنيك يا حياة الروح"